تحلیل شاخص‌‌‌های فیزیکی- شیمیایی و کیفیت آب آبیاری و شرب منابع آب زیر‌‌زمینی استان خراسان جنوبی

آب‌های زیر‌‌زمینی از مهمترین منابع آب شرب شهر‌‌ها، روستا‌‌ها و فعالیت‌‌‌های کشاورزی و صنعتی محسوب می‌شوند. آب تهیه شده از این منابع باید از نظر بهداشتی کاملاً خالص و مواد محلول و عناصر آن کم باشند. هدف از این مطالعه، بررسی شاخص‌های فیزیکی-شیمیایی و تناسب کیفیت آب برای آبیاری و شرب بوده است و برای آن از 46 حلقه چاه عمیق پوشش دهنده کل استان خراسان جنوبی در دو زمان (بهار و پاییز 1389) نمونه‌‌برداری صورت گرفت. نتایج نشان داد که میزان بعضی از مشخصه‌‌ها اختلاف معنی‌‌‌داری با مقادیر استاندارد ملی و جهانی دارد. بر اساس نمودار پایپر، تیپ غالب آب در منطقه Na-SO4، NaCl، Na-HCO3 و Mg-HCO3 برآورد شد. نمودار گیبز نشان داد که آب‌های زیر‌‌زمینی منطقه در محدوده اثر متقابل آب و سنگ قرار دارند. همچنین، نتایج حاصل از تحلیل عاملی نشان داد که بیشترین تأثیر مشخصه‌‌ها بر کیفیت آب منطقه در فصل پاییز ناشی از مشخصه‌‌های TDS، EC، Cl، SO4، Na و F و در فصل بهار ناشی از TDS، EC، Cl، SO4،Na  است. بر‌اساس طبقه‌‌‌بندی آب برای کشاورزی (نسبت ویلکوکس، EC، Na%، S.A.R، Mg) مشخص شد که کیفیت آب بعضی از چاه‌‌‌ها برای آبیاری مناسب نیست. همچنین، بر اساس طبقه‌‌‌بندی کل جامدات محلول و سختی، کیفیت آب منطقه برای نوشیدن نیز در وضعیت خوب تا نا‌مناسب قرار دارد.